Jest mi bardzo smutno :(

Współczuję ale taka jest chyba kolej rzeczy.Prędzej czy później taki los czeka każde autko.
Mój ojciec jakiś czas temu miał poldka.
Huhał i dmuchał na niego. Wszyscy znajomi podziwiali autko, tak było zadbane. Ale przyszedł czas i trzeba było go sprzedać. Kupił go znajomy ojca i dosłownie zarżnął auto w niewiel ponad pól roku.
Uczyłem się na nim jeździć i też było mi go cholernie szkoda gdy się dowiedziałem jak skończył.

Mi jest smutno że temu autu się nie udało, nigdzie na dłużej nie zagrzało miejsca. Miałam nadzieję, że osoba która ją kupiła naprawdę ja polubi i da nowe życie ale widać pasjonaci starych samochodów to gatunek na wymarciu
Wkurzyłam sie jak przeczytałam to: "kupiony w salonie" tak ale chyba w 1985 roku...

Oj Romuś... ja nadal to auto uwielbiam i szczerze lubię...

Współczucia Madzia ale nie martw się teraz trafi w odpowiednie ręce.

taaa a jak ktoś kupi na częśći??

Ech Madziu. Może jednak nie...