Wczoraj...

[*]

traumatyczne przeżycie, szczerze współczuje [*]

ja równy tydzień temu tamtędy jechałem i co najgorsze dwa razy bo się straciliśmy!! Ale motor został przywieziony i wróciliśmy bez strat moralnych...

Bylo ciemno i zimno. Okoliczne lasy spowite byly mgla. Z oddali dochodzilo wzbudzajace niepokoj ujadanie psow. Reflektory samochodu nie dawaly rady przebic sie przez gesta jak mleko zawiesine.
Powodem dla ktorego wybralem ta trudna i niebezpieczna trase byl remont starego przejazdu kolejowego.
Czulismy sie z zona nieswojo, kiedy do samochodu wdzierala sie wilgoc i zapach podmoklej sciolki lesnej. Dmuchawa nie nadazala z osuszaniem przedniej szyby.
Zabezpieczylem drzwi blokadami, lecz nie dalo to nam komfortu psychicznego.
Droga byla wyboista i kreta, a las czarny i posepny.
Nagle po mojej lewej stronie rozblyslo jakies ostre swiatlo. Przez glowe przebieglo mi w ulamku sekundy cale moje zycie. Jechalem przez okolo piecset metrow jak zahipnotyzowany. Gdy drzewa staly sie mniej geste, z nieopisana ulga stwierdzilem, ze to swiatla
fabryki ulokowanej w lesie.
Pomimo wyjasnienia zagadki swiatel migoczacych w zaroslach, nie odczulismy spadku wewnetrznego napiecia.
Powoli zaczelo do nas docierac, ze od kilku kilometrow nie widzielismy zadnego znaku drogowego, a tym bardziej informujacego o objezdzie. Znow dopadly nas watpliwosci czy aby na pewno obralismy wlasciwy kierunek.
Uznalismy, ze nie bedziemy zawracac. Na pewno gdzies w poblizu musi byc jakas cywilizacja.
Ni stad ni z owad oslepila nas ponownie luna swiatla. Tym razem byly to latarnie miejskie miasta Pionki. Uffff.... Tera zjuz nic zlego nie moglo nas spotkac. Cale napiecie zeszlo z nas w ulamku sekundy. Dobre samopoczucie powrocilo. Dodalem gazu i ...


Juz wiem w co gra sie w Pionkach i kto robi za pionki ...

-----------------
http://plepleple.pl