Polaków na drogach portret warszawski

Wokół tłum gapiów, ranna dziewczyna leży na jezdni, lecz nikt nie udziela jej pomocy. Kierowca małej furgonetki, który ją potrącił, krąży nerwowo z papierosem i komórką w dłoni. Ludzie, którzy tak spieszą się zazwyczaj, teraz stoją, obserwują, komentują. Jedni się śmieją, dwaj chłopcy rzucają w siebie śniegiem, jakaś kobieta z małym, kilkuletnim chłopczykiem przepycha się do przodu, żeby lepiej widzieć. Jakoś wszyscy przestali się spieszyć. Taka "atrakcja", trzeba sobie popatrzeć, z ciekawości... Ale żeby spróbować pomóc? Potworna, przerażająca znieczulica, obojętność, żądza sensacji. Mentalność społeczeństwa ujawnia się w takich właśnie chwilach z całą ostrością

2004-12-20 10:09:27, kisztan pisze:
Hm.. Tak czytam to wszstko i jest mi bardzo przykro, że ja też chyba nie potrafię prawidłowo udzielić pierwszej pomocy. Pomimo, że karetce ustępuję pierwszeństwa, niekiedy nawet z dużym poświęceniem, to mam jednak ten niedosyt. Przypomina mi się tu wypadek w którym uczestniczył nasz klubowy kolega Maestro, a którego byłem świadkiem. Gośc który zajechał mu drogę dosłownie wypadł z "malca" i nikt nie wiedział jak mu pomóc. Na całe szczęście właśnie przejeżdżała karetka do innego zgłoszenia i problem sam sie rozwiązał. Więc mam taki pomysł (może dla niektórych idiotyczny): A może by tak zoragnizować jakiś klubowy kurs pierwszej pomocy? Czy wie ktoś ile takowy kurs kosztuje? I gdzie go można zrobić? Ja kręcę swoim esperaczkiem rocznie 20-30 kkm, więc nigdy nic nie wiadomo, może kiedyś komus przyda sie moja pomoc.