Wiek samochodu a wartość, wydatki, awaryjność

Miły,ja może dokładne się w tym temacie nie wypowiem,ale moje zdanie jest takie:
posiadam 2107,którą kupił mój ojczulek w salonie w grudniu 1989 roku.Mogę auto zmienić np na nowszą 2107,np z 1993 lub 94 roku(przykładowo).Niby takie same samochody,ale ja bym się wahał.Znam bowiem całą historię auta które posiadam obecnie.Wiem że 132 tys m to oryginalny przebieg.Wiem co je boli,na co mam się przyszykować,wiem ze nie jest to auto wyeksploatowane itp.Ja bym nie zamienił tego co mam i na co narzekać nie mogę,na coś czego przeszłości nie znam(chyba ze tak jak Piotr od teścia kupił-ale to inna sprawa).Mimo że mógłbym miec nowsze auto,takie same jak miałem wczesniej,to bym się na taki zabieg nie zdecydował
Mam nadzieję że zrozumieliscie o co mi chodzistarałem sie to pisac składnie ale tak jak wczoraj na czacie,tak dziś tutaj chyba mi nie wychodzi
Pzdr Grzesiek

Amen!
Wymienilem Vectre na Lade (prawie rownolatki), m.in ze wzgledu na zblizajace sie remonty i koszty. Koszty dobrze zrobionego remontu samochodu zachodniego sa kilku- a nawet kilkunastokrotnie wyzsze niz w Ladzie. Mam drugiego Opelka Corse i za przeglad place wiecej niz za remont silnika w Nivce. Majac stary zachodni samochod, ktory sluzy do czegos wiecej niz ozdoba parkingu masz wybor:
- zrobic sobie z samochodu skarbonke bez dna i wymianiac na oryginalki wszystko we wlasciwym czasie,
- wymieniac na podrobki (jakosc i czas uzytkowania duzo mniejsza) jak cos sie juz popsuje,
- zjezdzic do konca i sprzedac.
Trzeci wariant wybieraja wszyscy ci co chca sprzedac stare auto.

Nie będe tu wdawał się w jakieś długie wywody, ale wielokrotnie juz miałem okazję kupić "zachodni" samochod i to z bezposrednio z niemiec od znajomych. Bez wypadku , serwisowany itp. itd. Ale...zbyt cenię sobie wolność i nie lubie być niewolnikiem czegos co zmuszałoby mnie do rezygnacji z przyjemności....A takie widzialem konsekwencje zakupu uzywanego zachodniego auta.Nie jestem osobą o niekończących sie źródełkach dopływu gotówki, wiec podejrzewam ,że gdybym chiał się spokojnie wybrac na wakacje np. do Chorwacji jakimś paroletnim mondeo, czy vectrą to przed wyjazdem na przeglady i ewentualne naprawy wydałbym większość pieniedzy przeznaczonych dla mojej rodziny na wakacje(4 osoby). Oprócz tego trzeba w miare normalnie zyc , anie topic kase w złomie.
Mój wybór jakiego dokonałem kilka lat temu to lada samara i nie chcę innego auta.
Pozdrawiam
Paweł

Od 1993 Nivki przeszly face lifting i otrzymaly silnik 1.7 wyposazony we wtrysk. Warto wiec kupic po tym roku. Cena zalezy od egzemplarza i jego stanu. Na co zwracac uwage? Na dzialajacy mechanizm roznicowy i blokade, gwizdzace mosty. Niektore wycieki oleju sa trudne do zatamowania (wymagaja naprawde doswiadczenia w naprawach Nivek, sama wymiana uszczelek moze nie wystarczyc). Na korozje podluznic i spodu (korozja to rzecz normalna w jezdzonych Nivkach i trzeba nauczyc sie z nia zyc), bo zaawansowana moze wymagac odbudowy nadwozia. Kazda Nivka, poza nowymi, ma troche "wynalazkow" autora, ktore trzeba sprawdzic. Generalnie jesli nie boisz sie grzebac w aucie to z reszta sobie mozna poradzic, czesci sa tanie, choc czesto nie ma ich "od reki" i trzeba poczekac. Ale ogolnie samochod jest OK!

Miły! bardzo trafnie zinterpretowałes moje wywody!
ŁAda sie psuje! Na pewno psuje sie cześciej niz dobry samochód sredniej klasy pochodzący np. z niemiec( bo np. francuskie to już nie wiem czy częściej)Ale skala wydatków jest zupełnie inna . Myślę,ze tak gdzies 1:10 w przypadku niektórych wazniejszych podzespołów , czesci , czy napraw.
Paweł

Jak kazda kobieta...

Jeśli chodzi o to co mnie pociąga przedewszystkim w Samarze, to to że ten samochód jest tym, co zawsze chciałem żeby było produkowane w Polsce - nigdy tak się nie stało!
Rosjanom udało się stworzyć oryginalny, dynamiczny, nowoczesny i w miarę niezawodny jak na lata 80 - te samochód, który mógł nawiązać konkurencję również narynkach zachodnich. Mało kto dziś pamięta, że samochód w owym czasie w wielu krajach (zwłaszcza w KDL-ach) stał się hitem, po który ustawiały się kolejki! Jest to niespełnione marzenie polskiej motoryzacji!
Dziś warto sobie uzmysłowić czym stał się ten samochód dla WAZa. Samochód ten otworzył nowy etap w historii fabryki, podzespoły Samary służą do dziś w innych autach 110, 111... i posłużą pewnie następnym .
Krajnik

Cytat:

ŁAda sie psuje! Na pewno psuje sie cześciej niz dobry samochód sredniej klasy pochodzący np. z niemiec( bo np. francuskie to już nie wiem czy częściej)

Też uważam, że czasem w ładzie jak najbardziej czasem się coś spsuje, ale przecież nie jest to częste, no nie Paweł? Chyba tak chciałeś powiedzieć. Ja właśnie tak uważam, że w wieku średnim i starym w ładach czasem coś się zepsuje, ale łada nie jest marką w czołówce najbardziej awaryjnych. Taka jest moja opinia. Więc stwierdzenie "łada się psuje" to oznacza tak jak by było to częste, można je poprawić na "łady czasem się psują" albo "łady z rzadka się psują"
A co do aut francuskich to też miałbym wątpliwości. Bo wg mnie francuskie (może powiedziałem za ostro i przesadziłem w oczach innych, ale taka jest moja opinia!) zaliczają się do tej grupy co koreańce, ruskie i fiat. Dla mnie w hierarchii na pierwszym miejscu są niemieckie i szwedzkie (Volvo, Saab), na drugim japońce, a dalej koreańce, francuzy, ruskie i fiat (z tym, że wśród nich nieznacznie najlepsze są oczywiście ruskie).
A z francuzami, faktycznie nie jest najlepiej. Rodzice mają megane 1,6 8v 1996. Swoje awarie już przeszedł w dwóch poprzednich latach i dosyć sporo kosztowały naprawy. Na pewno nie był to bardzo awaryjny samochód, ale jeżeli już się coś zepsuło to koszty naprawy były dosyć duże. W tym roku jeszcze na szczęście nic się nie zepsuło

Cytat:

rzadko zdarza się by auto bez ostrzeżenia stanęło na drodze, jeśli coś szwankuje, to słychać, czuć, że coś się dzieje, ale wiadomo, że mogę pojeździć jeszcze jakiś czas

TO z kolei w przeciwieństwie do kaszlaka, którego miał kiedyś mój dziadek /od nowości w latach 92-98\. Kaszlaczek przez ponad pięć lat w ogóle się nie psuł. W ostatnim miesiącu jednak potrzebowaliśmy chwilowo drugiego auta, a ponieważ dziadek mało jeździł mógł nam pożyczyć przez ostatnie dni kiedy jest właścicielem (planował sprzedaż). I jak mówiłem dziadek jeździł nim i ponad pięć lat w ogóle się nie psuł. A jak nim jeździła moja stara przez ostatni miesiąc przed sprzedażą, to w ciągu miesiąca dwa razy stanoł na drodze. I już ani zapalić ani nic. Raz zgasł na światłach na skrzyżowaniu (trzeba było dać do naprawy), a drugi raz po uprzednim zgaszeniu, po chwili już nie zapalił i trza było zapchnąć i dopiero wtedy. Tak więc maluch po prostu stanął i już nic się nie dało zrobić (w przeciwieństwie do samary). Po dugim czasie świetnego sprawowania się dwa razy w miesiącu stanął. Potem go dziadek sprzedał.

[ wiadomość edytowana przez: mily_byd dnia 2003-01-31 19:21:58 ]

Ja też bym się zapisał... a kolor? hmmm... właśnie taki chciałbym...
Pozdr Mirek Jankowski (jeszcze biała 7-mka)

Miły, potem przychodzi wiek, w którym auto zaczyna gnić...
W każdym aucie jest kilka newralgicznych elementów które lecą po określonym przebiegu lub ze starości.