Honda CR-Z (Compact Renaissance Zero) to jeden z najbardziej nietypowych samochodów w historii marki – połączenie kompaktowego, sportowego coupe z napędem hybrydowym.
Na rynku europejskim pojawił się na początku lat 2010 jako propozycja dla kierowców szukających dynamicznego auta o niskim zużyciu paliwa, a jednocześnie inspirowanego kultowym modelem Honda CR-X z lat 80. i 90.
Honda CR-Z pozostaje wyjątkowym epizodem w historii motoryzacji – jedynym sportowym coupe hybrydowym z manualną skrzynią, oferowanym seryjnie w Europie. Choć nie odniosła sukcesu sprzedażowego, stała się obiektem zainteresowania kolekcjonerów i fanów Hondy, którzy cenią ją za styl, rzadkość na drogach i unikalne połączenie ekologii z frajdą z jazdy.
Geneza i debiut (2010)
Koncept Hondy CR-Z został po raz pierwszy pokazany w 2007 roku na Salonie Samochodowym w Tokio. Produkcyjna wersja Hondy CR-Z zadebiutowała w styczniu 2010 roku w Detroit, a kilka miesięcy później w Genewie przedstawiono wariant przeznaczony na rynek europejski.
Model CR-Z (skrót od Compact Renaissance Zero) miał symbolizować nowy rozdział w historii sportowych samochodów Hondy, stawiając na połączenie ekologii i przyjemności z jazdy. Stylistyka z mocno opadającym dachem, szerokim rozstawem kół i krótkimi zwisami wyraźnie nawiązywała do CR-X.
Napęd i technologia
CR-Z był pierwszym sportowym samochodem na świecie z napędem hybrydowym i manualną skrzynią biegów. Otrzymał system IMA (Integrated Motor Assist) łączący wolnossący silnik benzynowy 1.5 i-VTEC (114 KM) z silnikiem elektrycznym (14 KM), co dawało łączną moc 124 KM i moment obrotowy 174 Nm.
Napęd trafiał na przednie koła przez 6-biegową skrzynię manualną (opcjonalnie CVT na wybranych rynkach). Auto oferowało trzy tryby jazdy:
- Sport – ostrzejsza reakcja na gaz, mocniejsze wspomaganie silnikiem elektrycznym,
- Normal – balans między osiągami a oszczędnością,
- Econ – maksymalna efektywność paliwowa.
Przyspieszenie 0–100 km/h wynosiło około 9,9 s (manual), a średnie zużycie paliwa według normy europejskiej mieściło się w granicach 5,0–5,5 l/100 km.
Rynek europejski i odbiór
Honda CR-Z trafiła do europejskich salonów w połowie 2010 roku. Auto chwalono za:
- oryginalny design,
- precyzyjne prowadzenie,
- niskie spalanie w realnych warunkach,
- manualną skrzynię w aucie hybrydowym.
Krytykowano natomiast stosunkowo niską moc w porównaniu z wyglądem sugerującym osiągi typowego coupe.
Honda CR-Z - modernizacja w 2013 roku
W 2013 roku CR-Z przeszła lifting. Zmieniono przedni grill, zderzaki i felgi, a wnętrze wzbogacono o nowe materiały i multimedia. Najważniejsza zmiana dotyczyła napędu – zastosowano mocniejszy akumulator litowo-jonowy i silnik elektryczny o większej mocy, co podniosło łączną moc zestawu do 137 KM. Poprawiło to elastyczność i przyspieszenie, skracając czas 0–100 km/h do około 9,0 s.
Koniec produkcji (2016)
Mimo unikalnej koncepcji CR-Z nie zdobył dużej popularności – rynek sportowych kompaktów był zdominowany przez mocniejsze, tradycyjne hot-hatche, a hybrydy kojarzyły się wtedy głównie z oszczędną jazdą. W 2016 roku Honda zakończyła produkcję modelu bez bezpośredniego następcy, koncentrując się na masowych hybrydach (np. Jazz Hybrid) i późniejszych modelach elektrycznych.
